Ο Διονύσης Σαββόπουλος έχει γράψει ένα τραγούδι με τίτλο "Κωλοέλληνες". Δεν θυμάμαι καθόλου τους στίχους και τι ήθελε να εκφράσει ο καλλιτέχνης. Βλέποντας τη σημερινή πραγματικότητα γύρω μου αναρωτήθηκα ποιους συμπατριώτες μας εννοούσε άραγε. Ασφαλώς κατά τη γνώμη μου σ' αυτή την κατηγορία θα περιλάμβανε όσους ρυπαίνουν το περιβάλον είτε με τα απόβλητα της επιχείρησής τους, είτε πετώντας εδώ κι εκεί χαρτιά, πλαστικά μπουκάλια, κουτιά αναψηκτικών και πάσης φύσεως άχρηστα αντικείμενα. Δεν θα παρέλειπε επίσης όσους πετάνε από το αυτοκίνητό τους σακκούλες με σκουπίδια, αναμένα τσιγάρα ή το κουτί της μπύρας που μόλις ήπιανε. Οι κυρίες που βγάζουν βόλτα το σκύλαρο που δήθεν τις προστατεύει και βρωμίζουν τα πεζοδρόμια με τις ακαθαρσίες τους, θα είχαν μια ξεχωριστή θέση στον κατάλογο. Και να ήταν μόνο αυτά, έπρεπε να νοιώθουμε ευχαριστημένοι, αν δεν είχαμε τα μηχανάκια χωρίς εξάτμιση, τα παρκαρίσματα στα πεζοδρόμια, τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις στη διαπασών, την παραβίαση του ωραρίου της κοινής ησυχίας, το φτύσιμο καταγής, την παραβίαση της σειράς προτεραιότητας στις ουρές, κ.τ.λ., κ.τ.λ., κ.τ.λ.
Ασφαλώς και δεν είναι όλοι οι συμπατριώτες μας σε αυτές τις κατηγορίες, αλλά είναι σε ένα μεγάλο ποσοστό. Δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, π.χ. κάποιο κέρατο, για να ξεχωρίζουν! Απλά είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, τους οποίους συναντάμε κάθε μέρα μπροστά μας, τους καλημερίζουμε ή ανταλλάσσουμε χειραψία μαζί τους. Δυστυχώς θα τους ανεχτούμε για μερικές γενιές ακόμη! Ας ελπίσουμε ότι κάποτε τα δισέγγονά μας ίσως, θα ζήσουν σε μια καλύτερη εποχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου