Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2007

Τα μεγάλα προβλήματα του Λαού

Δύο μέρες πρίν από τις εκλογές και τα κόμματα ασχλούνται με κοκορομαχίες. Κατηγορίες έναντι αλλήλων μόνο και πλειοδοσία υποσχέσεων που πολύ λίγοι τις πιστεύουν. Τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν τον κοσμάκη, δεν αναφέρονται καθόλου. Οι φωτιές και όλα τα δεινά που έφεραν, είναι ένα λυπηρό γεγονός και όλοι συμπονούν τους πυρόπληκτους, αλλά δεν είναι το κύριο πρόβλημα. Επίσης το σκάνδαλο των ομολόγων, ανησυχεί βέβαια τους εργαζόμενους για την τύχη των συντάξεών τους, αλλά ούτε αυτό μπορεί να πει κανείς ότι είναι αυτό που απασχολεί τον κόσμο. Το ίδιο συμβαίνει και με τη μόλυνση του περιβάλοντος, που το θεωρούν όλοι σαν κάτι το δευτερεύον.

Τα πραγματικά μεγάλα προβλήματα που ενδιαφέρουν σοβαρά τη ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΖΑ του Ελληνικού λαού είναι:
Α) Η ανεξέλεγκτη ακρίβεια και η κερδοσκοπία που βασιλεύει.
Β) Η απασχόληση των νέων και η ανεργία, όπως διαπιστώνει ο καθένας μας από τις γεμάτες καφετέριες που βλέπουμε. Ιδιαίτερα η ανεργία των μεγάλων ηλικιών.
Γ) Οι ποιότητα της Παιδείας και το μέλλον των παιδιών μας.
Δ) Η καθημερινότητα που συνεχώς χειροτερεύει και κάνει τη ζωή μας ακόμη πιο δύσκολη και
Ε) Το ασφαλιστικό σύστημα που βρίσκεται υπό κατάρρευση και προβληματίζει τους σημερινούς αλλά και τους μελλοντικούς συνταξιούχους.

Αυτά τα θέματα είναι ταμπού για τους πολιτικούς μας και τα αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι. Καμία δέσμευση για την βελτίωση αυτών των θεμάτων. Για το ασφαλιστικό μάλιστα , φρόντισαν και οι δύο αρχηγοί να το δυναμητίσουν από τώρα, δηλώνοντας ότι δεν πρόκειται να αυξηθούν τα όρια ηλικίας, ούτε να μειωθούν οι συντάξεις ! ! Αλλά για τη λύση του ασφαλιστικού, οι παράγοντες που θα οδηγήσουν στη λύση του είναι: η πάταξη της εισφοροδιαφυγής, η είσοδος ανασφάλιστων μεταναστών στο σύστημα, ώστε να αυξηθεί η αναλογία εργαζομένων/συνταξιούχων, η αύξηση των ορίων ηλικίας (όχι πια συνταξιούχοι στα 45 χρόνια) και η καθήλωση ή πολύ αργή βελτίωση των συντάξεων. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν.
Ας μη ξεχνάμε όμως, και τον κύριο υπαίτιο όλης αυτής της κακοδαιμονίας του ασφαλιστικού συστήματος, που δεν είναι άλλος από τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον μεγαλύτερο δημαγωγό που γνώρισε η νεώτερη Ελλάδα. Αυτός ήταν που το 1981 άνοιξε τις πόρτες των Ταμείων σε χιλιάδες συμπατριώτες μας, οι οποίοι δεν είχαν πληρώσει ούτε μία δραχμή για την ασφάλειά τους. Από τότε άρχισε η χρεωκοπία των Ταμείων, όπως π.χ. το Ν.Α.Τ. που ήταν το πιο εύρωστο ταμείο και έχει καταντήσει σήμερα ελλειμματικό. Αυτά για να μαθαίνουν οι νεώτεροι που δεν διαβάζουν την πρόσφατη ιστορία μας.

2 σχόλια:

o βασιλιάς του δάσους είπε...

emm..den tous simferi na ta lene...\poli oreo to post sou..

Ανώνυμος είπε...

Οι πολιτικοί μας δεν στέκονται στο ύψος τους δυστυχώς. Το μόνο που τους απασχολεί είναι το πώς θα καταλάβουν την εξουσία ή το πώς θα τη διατηρήσουν.