Παρασκευή 27 Ιουνίου 2008

Η Μαντόνα και η γενιά των 700 ευρώ....!

Είδα σήμερα στη Πανεπιστημίου μια τεράστια ουρά, 40-50 μέτρων ανά τετράδες μέσα στον καυτερό ήλιο, να συνωστίζονται για να προμηθευτούν εισιτήρια της συναυλίας της περιβόητης Μαντόνας. Ρώτησα από περιέργεια για την τιμή τους και μου αποκρίθηκαν 250-100-50 ευρώ έκαστο, δηλαδή 500-200-100 ευρώ για δύο άτομα όπως είναι πολύ φυσικό.

Ρίχνοντας μια πιο προσεκτική ματιά στους αναμένοντες με καρτερία, πρόσεξα ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών ήταν νεαροί μεταξύ 20-30 ετών και δεν φαινόταν να είναι όλοι αυτοί εφοπλιστές ή βιομήχανοι. Ήταν απλοί εργαζόμενοι που ανήκαν στην  λεγόμενη γενιά των 700 ευρώ. Αναρωτήθηκα χωρίς να το θέλω, πώς είναι δυνατόν ένας αμοιβόμενος των 700 ευρώ, να  μπορεί και διαθέτει 250 ή έστω 100 ευρώ, δηλαδή το 33% ή το 14% του μηνιαίου εισοδήματός του για να διασκεδάσει μία βραδιά! Άραγε πώς θα περάσουν υπόλοιπες βραδιές του μήνα; Θα στηθούν μπροστά στο χαζοκούτι; Δεν το νομίζω και αυτό είναι ένα μικρό μυστήριο, γιατί δύο και δύο κάνουν πάντα τέσσερα και ενίοτε πέντε, αλλά τότε πρόκειται σαφώς περί θαύματος!!

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η γενιά των 700 ευρώ δεν μπορεί να επιζήσει αν σε κάθε ζευγάρι δεν εργάζονται και οι δύο ή ακόμη, αν δεν βοηθούν διακριτικά και οι γέροι γονείς αμφοτέρων......
Η ζωή έχει γίνει πολύ δύσκολη!

Ανώνυμος είπε...

Δόκτορά μου, πρέπει να ξέρεις ότι πάρα πολλοί νέοι θα ήθελαν να δουν τη Μαντόνα, αλλά........

Εγώ προσωπικά ακούω τα τραγούδια της, αλλά δεν έχω καμιά επιθυμία να την δω! Τα φερσίματά της είναι απαράδεκτα μερικές φπρές.

kwtsos είπε...

Η φτώχεια θέλει καλοπέραση.

Ανώνυμος είπε...

kwtsos, ναι, η φτώχεια μπορεί να θέλει καλοπέραση, αλλά άλλη παροιμία λέει να απλώνεις τα πόδια σου μέχρι εκεί που φτάνει το πάπλωμά σου!