
Σήμερα βρισκόμαστε κοντά σε μια κρίσιμη καμπή του Κυπριακού, με τη διεξαγωγή εκλογών για την ανάδειξη νέου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δύο είναι κατά τη γνώμη μου οι επικρατέστεροι υποψήφιοι: Παπαδόπουλος και Χριστόφιας, αγωνιστές αμφότεροι και αγνοί πατριώτες. Πολύ δύσκολη η επιλογή για τους Κυπρίους.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, ο πρώτος έδωσε ότι ήταν να δώσει στη πατρίδα του. Διέγνωσε σωστά όλες τις παγίδες του σχεδίου Ανάν και προέτρεψε ενθέρμως τους συμπατριώτες του να μην το αποδεχτούν, δυσαρεστώντας έτσι τους εκδικητικούς Δυτικούς. Τώρα έφτασε η ώρα του Δημήτρη Χριστόφια, που αγαπά και αυτός την πατρίδα του, αλλά φαίνεται ότι είναι πιο αποδεκτός και από τους Αμερικανούς και από τους Τουρκοκυπρίους, για μια νέα αρχή συνομιλιών και συνενόησης. Αποτελεί τη μόνη ελπίδα για να αρχίσει μια νέα προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος. Προσωπικά θα επιθυμούσα τον Τάσσο Παπαδόπουλο να αποσύρει την υποψηφιότητά του και να μη υποστεί τη δοκιμασία μιας ήττας. Όσα πρόσφερε μέχρι τώρα στην πατρίδα του ήταν αρκετά. Η Ιστορία θα αναγνωρίσει τους αγώνες του.
2 σχόλια:
Σου διαφεύγει ότι ο Χριστόφιας ήταν αρχικά υπέρ του σχεδίου Ανάν; ή κάνω λάθος.
Σου διαφεύγει επίσης ότι για να συμπαθήσουν ξαφνικά οι εξαποδώ υπερατλαντικοί το Χριστόφια κάτι περιμένουν ή κάνω λάθος;
Για ξανασκέψου τα.
Λύκε, λύκε, ο Χριστόφιας δεν ήταν υπέρ του σχεδίου Αναν, ήταν όμως πιο διαλλακτικός από τον Παπαδόπουλο.
Μην ξεχνάς ότι σε κάθε διαπραγμάτευση, κάτι θα δώσεις και κάτι θα πάρεις. Ίσως αυτό το κάτι να περιμένουν από τον Χριστόφια, οι πέραν του Ατλαντικού "φίλοι" μας. Τίποτα δεν είναι σκέτο μαύρο ή άσπρο, γιαύτό υπάρχουν οι αποχρώσεις του γκρί.
Δημοσίευση σχολίου