Παπαδόπουλος ή Χριστόφιας;

Ήμουν από τους επικριτές του επαίσχυντου σχεδίου Ανάν και υπέρ των απόψεων που εξέφρασε τότε ο Κύπριος πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος. Χάρηκα δε ιδιαίτερα από το ΟΧΙ των αδελφών Κυπρίων που τάχθηκαν θαρραλέα ενάντια στη βούληση των Αμερικανών. Έλπιζαν οι εκατέρωθεν του Ατλαντικού "φίλοι μας", ότι επί τέλους ο μόνιμος βραχνάς του Κυπριακού θα έφτανε στο τέλος, αλλά διαψεύστηκαν οικτρά! Γιαυτό από τότε είναι φανερή η δυσαρέσκεια όλων αυτών κατά του Τάσσου Παπαδόπουλου.

Σήμερα βρισκόμαστε κοντά σε μια κρίσιμη καμπή του Κυπριακού, με τη διεξαγωγή εκλογών για την ανάδειξη νέου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δύο είναι κατά τη γνώμη μου οι επικρατέστεροι υποψήφιοι: Παπαδόπουλος και Χριστόφιας, αγωνιστές αμφότεροι και αγνοί πατριώτες. Πολύ δύσκολη η επιλογή για τους Κυπρίους.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, ο πρώτος έδωσε ότι ήταν να δώσει στη πατρίδα του. Διέγνωσε σωστά όλες τις παγίδες του σχεδίου Ανάν και προέτρεψε ενθέρμως τους συμπατριώτες του να μην το αποδεχτούν, δυσαρεστώντας έτσι τους εκδικητικούς Δυτικούς. Τώρα έφτασε η ώρα του Δημήτρη Χριστόφια, που αγαπά και αυτός την πατρίδα του, αλλά φαίνεται ότι είναι πιο αποδεκτός και από τους Αμερικανούς και από τους Τουρκοκυπρίους, για μια νέα αρχή συνομιλιών και συνενόησης. Αποτελεί τη μόνη ελπίδα για να αρχίσει μια νέα προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος. Προσωπικά θα επιθυμούσα τον Τάσσο Παπαδόπουλο να αποσύρει την υποψηφιότητά του και να μη υποστεί τη δοκιμασία μιας ήττας. Όσα πρόσφερε μέχρι τώρα στην πατρίδα του ήταν αρκετά. Η Ιστορία θα αναγνωρίσει τους αγώνες του.

Πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια

Αγαπημένε φίλε έφυγες τόσο ξαφνικά από κοντά μας και
πονάει τόσο πολύ η απουσία σου. Τώρα πια τίποτα δεν είναι
όπως πρώτα! Άφησες ένα μεγάλο δυσαναπλήρωτο κενό μεσ'
την ψυχή μας φεύγοντας. Ο ίσκιος και το θρόισμα των ελάτων
επάνω στην αγαπημένη Πίνδο που τόσο αγαπήσαμε, ματαια
θα σε περιμένουν φέτος κοντά τους. Ίσως, - ποιος ξέρει - να
συναντήσεις εκεί που πας, την αγαπημένη σου Σοφία, τον Μί-
μη που και αυτός βιάστηκε να φύγει ή ακόμη τον "Μαύρο Κα-
βαλάρη", (ξέρεις εσύ τι εννοώ). Εμείς που μένουμε εδω πίσω
σ' αυτήν την αίθουσα αναμονής που λέγεται Ζωή, πάντα θα
σε θυμόμαστε και πάντα θα αναπολούμε τις τόσες ευχάριστες
και ανεπανάληπτες στιγμές που περάσαμε μαζί, στη πρώτη μας
νιότη. Σου στέλνω ένα εκ βαθέων τελευταίο χαιρετισμό και
σου εύχομαι ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ με ένα απόσπασμα από την "Κίχλη"
του Σεφέρη, που είναι σαν μια περιγραφή όχι μόνο της ζωής
σου, αλλά και της ζωής όλων μας!

"και είσαι
σ' ένα μεγάλο σπίτι με πολλά παράθυρα ανοιχτά
τρέχοντας από κάμαρα σε κάμαρα, δεν ξέροντας από που
να κοιτάξεις πρώτα,
γιατί θα φύγουν τα πεύκα και τα καθρευτισμένα βουνά και
το τιτίβισμα των πουλιών
θ' αδειάσει η θάλασσα, θρυματισμένο γυαλί από βοριά
και νότο
θ' αδειάσουν τα μάτια σου απ' το φως της μέρας
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια".

"...ίσκιος από ένα σύννεφο που ταξιδεύει στον κάμπο...."

Οι "πολιτισμένοι" Ευρωπαίοι άποικοι της Αμερικής, το 1855 συνέχιζαν ακόμη την πορεία προς τη Δύση, εξεφανίζοντας δια πυρός και σιδήρου τους γηγενείς πληθυσμούς της ηπείρου, τους λεγόμενους "ερυθρόδερμους". Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Φραγκλίνος Πιρς ζήτησε από τον Αρχηγό Σιάτλ, να του πουλήσει τη γη των προγόνων του και ολόκληρης της φυλής του, αυτός ο "απολίτιστος" μαντεύοντας βεβαίως την κρυμμένη απειλή, του απάντησε:


«Πώς μπορείτε να αγοράζετε ή να πουλάτε τον ουρανό – τη ζέστα της γης; Για μας μοιάζει παράξενο. Η δροσιά του αγέρα ή το άφρισμα του νερού ωστόσο δεν μας ανήκουν. Πώς μπορείτε να τα αγοράσετε από μας; Κάθε μέρος της γης αυτής είναι ιερό για το λαό μου. Κάθε αστραφτερή πευκοβελόνα, κάθε αμμούδα στις ακρογιαλιές, κάθε θολούρα στο σκοτεινό δάσος, κάθε ξέφωτο και κάθε ζουζούνι που ζουζουνίζει είναι στη μνήμη και στην πείρα του λαού μου, ιερό. [...] Αλλά εμείς είμαστε άγριοι. Μας είναι κρυφά τα όνειρα του λευκού. Και επειδή μας είναι κρυφά, θα εξακολουθήσουμε το δρόμο μας. Αν τα συμφωνήσαμε μαζί, θα το πράξαμε, για να σιγουρέψουμε τις προστατευόμενες περιοχές που μας τάξατε. Εκεί θα ζήσομε, μπορεί, τις μετρημένες μέρες μας καταπώς το θελήσαμε. Οταν ο στερνός ερυθρόδερμος λείψει από τη γη, και από τη μνήμη δεν απομείνει παρά ο ίσκιος από ένα σύννεφο που ταξιδεύει στον κάμπο, οι ακρογιαλιές αυτές και τα δάση θα φυλάγουν ακόμα τα πνεύματα του λαού μου - τι αυτή τη γη την αγαπούν, όπως το βρέφος αγαπάει το χτύπο της μητρικής καρδιάς. [...] Ενα ξέρομε – ο θεός σας είναι ο ίδιος θεός. Η γη Του είναι ακριβή. Ακόμα και ο λευκός δεν γίνεται να απαλλαχτεί από την κοινή μοίρα.»
"Ένα βλέμμα"

Το σκάνδαλο του Χρηματηστηρίου

Το μέγα σκάνδαλο του Χρηματηστηρίου, για το οποίο ο πρωθυπουργός είχε υποσχεθεί προεκλογικά ότι θα τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι όσο ψηλά και αν βρίσκονται και ότι το μαχαίρι θα φτάσει ως το κόκκαλο, επι τέλους έφτασε στο τέλος του μετά από οκτώ χρόνια. Όλοι οι αετονύχηδες που παρανόμησαν κατά τη διετία 1999-2000 και κατάκλεψαν χιλιάδες Έλληνες, τιμωρήθηκαν παραδειγματικά:

Πολλοί από τους κατηγορούμενους βέβαια απαλλάχτηκαν με βούλευμα όπως ήταν φυσικό. Μερικοί αθωώθηκαν γιατί δεν προέκυψε τίποτα εναντίον τους κατά τη διαδικασία. Όσο για τους υπόλοιπους, απαλλάχτηκαν λόγω παραγραφής των αδικημάτων....!!! Αλλά για να είμαστε και απόλυτα αντικειμενικοί, θα αναφέρουμε ότι τρεις κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν στην εξοντωτική ποινή μερικών μηνών φυλάκισης με......τριετή αναστολή, για πλημμέλημα!

Η Δικαιοσύνη θριάμβευσε και αποδόθηκαν ευθύνες όπου έπρεπε! Οι χιλιάδες χαμένοι του Χρηματηστηρίου νοιώθουν δικαιωμένοι! Τι ίδιο και ο πρωθυπουργός μας που τήρησε τις προεκλογικές του υποσχέσεις!

"Κλέβουν τα όνειρά μας και τα μοιράζονται....."

Δεν περίμενα να ακούσω ποτέ πολιτικό τραγούδι από την τηλεόραση! Κι όμως το άκουσα σήμερα το μεσημέρι και μάλιστα από τα χείλη της Άντζελας Δημητρίου...! Δεν είδα την εκπομπή από την αρχή και γιαυτό δεν ξέρω τα ονόματα του στιχουργού και του συνθέτη, ούτε αν είναι νέο η παλιό τραγούδι. Σαφώς όμως οι στίχοι είχαν πολιτικό νόημα και μιλούσαν για την Ελλάδα, το λαό της και τους φαύλους πολιτικούς της που "κλέβουν τα όνειρά μας και τα μοιράζονται....!" όπως επαναλάμβανε συνεχώς το ρεφραίν.

Μπράβο στον στιχουργό αλλά και στην Άντζελα που τόλμησε........

Οι κουτές με τα τζιν

Παρατηρώντας τις γυναίκες στο δρόμο τις μέρες του καύσωνα, τις ξεχώριζα σε δύο κατηγορίες: όσες φορούσαν τζιν ή κολάν τις θεωρούσα πολύ κουτές, που με τέτοια ζέστη και για να κερδίσουν μερικούς πόντους από την περιφέρεια, εξακολουθούσαν να υπακούουν στη μόδα. Ανεξάρτητα βέβαια ότι μερικές από αυτές δεν έπρεπε καθόλου να έχουν τέτοια αμφίεση, μονο και μόνο για λόγους αισθητικούς αφού ήταν υπέρβαρες.
Η δεύτερη κατηγορία γυναικών που τις κατατάσσω στις έξυπνες, φορούσαν απλά ελαφρά φορεματάκια μέχρι λίγο πάνω από το γόνατο ή και μίνι. Έτσι ο καύσωνας γινόταν πιο υποφερτός και συγχρόνως έκρυβαν τα ψωμάκια τους και άλλες τυχόν ατέλειες αν υπήρχαν.
Δεν ξέρω αν έχω δίκιο, αλλά αν άνήκα στο άλλο φύλο αυτό θα έκανα.

Κι ένα τελευταίο, σαν απορία: τα τζιν και τα κολάν έχουν παραφορεθεί, αφού πλέον τα φοράει η κάθε "κουτσή Μαρία". Πώς δεν αντιδρά η πλειοψηφία των γυναικών; Κατά τη γνώμη μου, τα τζιν είναι κατάλληλα μόνο για τους χώρους εργασίας.

Άδραξε τη μέρα

Χθες τυχαία διάβασα σε κάποιο περιοδικό για τον "Κύκλο των
χαμένων ποιητών" και το Carpe Diem, που τόσο μας συγκίνησε
στην εποχή του.
Σήμερα καθώς ξεφύλλιζα κάποιο βιβλίο ποιημάτων, έπεσε
το μάτι μου στους πιο κάτω στίχους:

Αν αλήθεια θέλουμε να ζήσουμε,
καλύτερα ν΄αρχίσουμε τώρα αμέσως.
Αν δεν το θέλουμε, δεν πειράζει,
αλλά καλύτερα ν΄αρχίσουμε να πεθαίνουμε.

Ήταν του W. H. Auden σε μετάφραση Γ.Σεφέρη.

Για να γίνει Αθήνα-Σκόπια 1-0

Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα σχεδόν που επιμένει να αποκα-
λεί τη γνωστο κρατίδιο στα Βόρεια σύνορά μας με το όνομα
FYROM. Όλες οι χώρες της Ε.Ε. το έχουν αναγνωρίσει σαν
Μακεδονία, οι Η.Π.Α., η Ρωσία, η Κίνα ως και η"φίλη" μας
Σερβία ακόμη.
Είναι φανερό πλέον ότι ο Καραμανλής απειλώντας με τη
χρήση "βέτο" στο αίτημα των Σκοπιανών για την εισδοχή
τους στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ δεν τους φοβίζει πλέον, γιατί
υπολογίζουν στην υποστήριξη των Αμερικανών κυρίως.
Και πράγματι θα είναι πολύ δύσκολο όταν φτάσει η κρίσιμη
στιγμή, ο πρωθυπουργός να ασκήσει "βέτο".

Η μόνη λύση για να βγούμε από το αδιέξοδο κατά τη γνώ-
μη μου είναι να δηλώσει ξεκάθαρα ο Καραμανλής, ότι θα
ζητήσει από τους Έλληνες δημοψήφισμα για να αποφαν-
θούν σχετικά.
Στην περίπτωση αυτή είναι σίγουρο ότι οι
Σκοπιανοί θα βάλουν αρκετό νερό στο κρασί τους ώστε
δεχτούν να συμφωνήσουν για μια κοινά αποδεκτή ονομασία,
όντας σίγουροι ότι ο Ελληνικός λαός μιμούμενος τους Κυ-
πρίους στο σχέδιο Ανάν, θα πει ένα τρανταχτό ΟΧΙ στα
σχέδιά τους.

Το φίδι και η τρύπα

"Εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα;" Είναι μια συνηθισμένη έκφραση που λέμε όταν
δεν θέλουμε να θίξουμε τα κακώς κείμενα, ή όταν αποφεύγουμε να καταγγείλουμε μια
παρανομία, από φόβο να μη μπλέξουμε.
Αυτό ακριβώς πάθανε οι δύο καθηγήτριες που κατήγγειλαν ότι έγιναν ατασθαλίες στη βαθμολόγηση γραπτών κατά τις Πανελλήνιες εξετάσεις. Θέλησαν να βγάλουν το φίδι από την τρύπα και βρήκανε οι ίδιες το μπελά τους. Βέβαια κατά τη διαδικασία της βαθμολόγησης είχαν παρανομήσει και οι ίδιες, αλλά και μόνο το γεγονός ότι βρήκαν το θάρρος και προέβησαν στη καταγγελία, έπρεπε ο αρμόδιος εισαγγελέας να δείξει την επιείκειά του.

Πολύ φοβάμαι ότι η ενέργεια παραπομπής σε δίκη των δύο καθηγητριών, θα αποτελέσει παράδειγμα προς αποφυγήν για κάθε Συνέλληνα: "Κάνε το κορόιδο και μην ανακατεύεσαι"
θα είναι το σύνθημά τους.
Ας ελπίσουμε ότι τελικά θα απαλλαγούν τουλάχιστον.

Απλοί στίχοι

Για να μην ξεχνάμε ποιοί είμαστε, που βρισκόμαστε και πόσο απλά πράγματα χρειαζόμαστε για να πορευτούμε προς το αναπόδραστο τέρμα, μας το θυμίζει ο αξέχαστος Τάσος Λειβαδίτης με τους παρακάτω απλούς στίχους:

Ένα σπίτι για να γεννηθείς

ένα δένδρο για ν' ανασάνεις

ένας στίχος για να κρυφτείς

και ο κόσμος για να πεθάνεις.

Χρεωκοπία του πολιτικού συστήματος;

Μετά την αποχώρηση του Κων/νου Καραμανλή, Ανδρέα Παπανδρέου και Κώστα Σημίτη,
χαρήκαμε όλοι που δύο νέοι στην ηλικία πολιτικοί ο Κώστας Καραμανλής και ο Γιώργος Παπανδρέου, θα κυβερνούσαν τη πολύπαθη χώρα μας, αφού εξέλιπαν "οι δεινόσαυροι" της πολιτικής όπως αποκαλούσαμε τότε τους τρεις πρώτους που ανέφερα. Τόσο πολύ χαρήκαμε για την αλλαγή, ώστε όλα τα ΜΜΕ ανέφεραν τον πρωθυπουργό σαν Κώστα και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης σαν Γιώργο. Ήταν και οι δύο νέοι, με σπουδές στην Ευρώπη και ΗΠΑ, άφθαρτοι πολιτικά, είχαν ζήσει χρόνια στο εξωτερικό και δικαίως περιμέναμε κάτι διαφορετικό από όσα ξέραμε μεχρι τώρα. Περιμέναμε να μας φέρουν νέες ιδέες, να τολμήσουν να εφαρμόσουν καινούργια πράγματα, να προβούν σε μεταρρυθμίσεις, να ξεφύγουμε από τις χρόνιες αγκυλώσεις, μη υπολογίζοντας το καταραμένο πια πολιτικό κόστος, που μας κρατάει υπανάπτυκτους.

Πόσο γελαστήκαμε όμως....! Τραγική η διάψευση των ελπίδων μας! Κατάντησαν την Ελλάδα ένα τεράστιο διαφθορείο. Το μόνο μέλημά τους είναι το πώς θα διατηρηθούν ή πώς θα καταλάβουν την εξουσία. Οι συζητήσεις γίνονται με ανταλλαγή ύβρεων, χωρίς να υπολογίζουν τον Λαό που περιμένει να ακούσει, πως θα λυθούν τα προβλήματα που τον ταλαιπωρούν, όπως είναι η ακρίβεια, η ανεργία, οι χαμηλές συντάξεις, η ποιότητα της καθημερινής ζωής, η Παιδεία, η Υγεία, η εγκληματικότητα, τα ναρκωτικά κ.τ.λ., κ.τ.λ.

Κρίμα, κρίμα, κρίμα...! Φθάσαμε πια στο σημείο να διατυπώνουν μερικές φορές πιο φρέσκες ιδέες ο Μάνος και ο Μητσοτάκης! Σ' αυτό το χάλι κατάντησαν οι νέοι πολιτικοί μας.
Το μεγάλο ερώτημα είναι: το πολιτικό μας σύστημα χρεωκόπησε; Τι πρέπει να κάνουμε τώρα εμείς οι απλοί πολίτες στις ερχόμενες εκλογές; Νομίζω ότι σίγουρα όλοι οι σκεπτόμενοι Έλληνες δεν πρέπει να ψηφίσουν ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ. Μένει λοιπόν η αποχή ή η ψήφος σε ένα από τα άλλα τρία κόμματα. Ποιο από τα τρία όμως; "Πάρε το ένα και χτύπα το άλλο όπως λέει ο λαός μας.

Πάρνηθα σ' αγαπάμε.....!

Όλοι μπροστά στη Βουλή σήμερα Κυριακή 8/7 ώρα 7.00 μ.μ.
να βοηθήσουμε για να ξαναγεννηθεί η αγαπημένη μας Πάρνηθα.

Επισκεφθήτε το μπλογκ Αναδάσωση.

Η Δικαιοσύνη δεν είναι πλέον τυφλή

Η Διακιοσύνη έπαψε πια να είναι τυφλή. Οι πάσης φύσεως
πολιτικοί μας, μπορεί να μη φρόντισαν για την υγεία του
κοσμάκη, αλλά φρόντισαν να "γιατρέψουν" τη Δικαιοσύνη
από την τυφλότητά της όπως ξέραμε μέχρι πρότινος. Την
κατάντησαν κι αυτή σαν τα μούτρα τους, δηλαδή έκαναν
τους δικαστές να κοιτάνε πρώτα το δικό τους συμφέρον και
μετά να απονέμουν δικαιοσύνη.

Όταν μία Κυβέρνηση διορίζει τα παιδιά ορισμένων δικαστών
σε δημόσιες θέσεις, δεν επηρεάζει έτσι την κρίση των λειτουρ-
γών της Θέμιδας; Τρανταχτά ονόματα που είδαν το φως της
δημοσιότητας, είναι αυτά των νεαρών υιών του Προέδρου
του Αρείου Πάγου και των ανωτέρων δικαστικών κ.κ. Ζορμπά,
Σίδερη και Κολιοκώστα, που διορίστηκαν σε δημόσιες θέσεις.

Είναι δυνατόν να βγάλουν αυτοί οι δικαστές αδιάβλητα πορί-
σματα και αποφάσεις;
"Αιδώς Αργείοι" έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι.
ΝΤΡΟΠΗ λέει ο λαός μας.

Τάσος Λειβαδίτης: ένας αληθινός ποιητής

Μια ανάσα δροσιάς από τον θαυμάσιο ποιητή μας:

Θυμάσαι τις νύχτες; Για να σε κάνω να γελάσεις
περπατούσα πάνω στο γυαλί της λάμπας.
"Πώς γίνεται;" ρώταγες.
Μα ήταν τόσο απλό αφού μ΄αγαπούσες.

Περί εφαρμογής των κειμένων νόμων

Ο αείμνηστος Ροίδης, εξ αιτίας της πολυνομίας που
υπάρχει στην Ελλάδα, έγραψε το αμίμητο: "Ένας νόμος
χρειάζεται, περί εφαρμογής των κειμένων νόμων".

Μπορεί να κατηγορείται για πολλά η Αμερική του Μπους,
όπως π.χ. για επεμβάσεις στα εσωτερικά άλλων χωρών, υπο-
στήριξη δικτατορικών καθεστώτων, στρατιωτικές επεμβάσεις
εκτός ΗΠΑ κ.τ.λ., κ.τ.λ. αλλά όμως πρέπει να παραδεχτούμε
ότι οι Αμερικανικοί νόμοι εφαρμόζονται προς πάσα κατεύθυν-
ση, όσο ψηλά και αν ευρίσκεται ο παρανομών, σε αντίθεση
με ότι συμβαίνει στη χώρα μας.

Αφορμή για τα παραπάνω μου έδωσε η είδηση ότι ο προσω-
πάρχης του αντιπροέδρου των ΗΠΑ Λιούις Λίμπι καταδικά-
στηκε σε φυλάκιση 30 μηνών για ψευδορκία και παρεμπόδιση
του έργου της Δικαιοσύνης, σχετικά με τη γνωστή υπόθεση
της απόκάλυψης της ταυτότητας στελέχους της CIA, πράξη
που τιμωρείται αυστηρά από το νόμο.

Υπάρχει για τη χώρα μας κάποια παρόμοια περίπτωση, κατά
την οποία να φυλακίστηκε ανώτατο στέλεχος κάποιας Ελληνι-
κής κυβέρνησης; Κανένας δεν έχει φυλακισθεί δυστυχώς, με
αποτέλεσμα η διαφθορά να έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις,
αφού δεν εφαρόζονται οι νόμοι.
Διαβάζουμε επίσημα στοιχεία ότι η φοροδιαφυγή και η συνα-
δέλφισά της εισφοροδιαφυγή, ανέρχονται σε δισεκατομμύρια
ευρώ κάθε χρόνο. Ποιοί είναι αυτοί οι "κύριοι" που εγκλημα-
τούν και πλουτίζουν σε βάρος του Ελληνικού λαού; Δεν έχουν
ονοματεπώνυμο; Γιατί δεν φυλακίζονται μερικοί από αυτούς
για να συμμορφωθούν και οι υπόλοιποι; "Τα μεγάλα ψάρια
έχουν τη δύναμη και ξεφεύγουν", λέει ο πάνσοφος λαός μας.

Δυστυχώς, αν και λέμε ότι ανήκουμε στην Ευρώπη, μάλλον
Ανήκουμε στον υπανάπτηκτο Τρίτο Κόσμο, όπου μας κρατούν
οι ανάξιοι πολιτικοί μας δέσμιοι των μεγάλων συμφερόντων,
με το αζημίωτο βέβαια. Έτσι εξηγείται και η προσπάθειά τους
να παραμείνουν γαντζωμένοι στην εξουσία με νύχια και με
δόντια, προτάσσοντας πάντα το λεγόμενο πολιτικό κόστος.