Κανείς δεν φανταζόταν το 2004, όταν ο Γιωργάκης αναδείχτηκε με όχι και τόσο πολύ δημοκρατικές διαδικασίες αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, ότι θα έφερνε το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας του σε τέτοιο κατάντημα. Αλληλοκατηγορίες και μαχαιρώματα που ανοίγουν αγιάτρευτες πληγές στη νομενκλατούρα του κινήματος. Η κ. Β. Παπανδρέου κατηγόρησε στελέχη που πλούτισαν όταν κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ, ενώ άλλα υψηλόβαθμα στελέχη άφησαν σαφείς αιχμές για τα οικονομικά των δελφίνων. Πρωτάκουστα πράγματα που μόνο θανάσιμοι εχθροί μπορουν να τα πουν και που κάνουν όλους να αναρωτιούνται: την 12η Νοεμβρίου θα μπορέσουν όλοι αυτοί να συνεργαστούν για να ξαναβρεί το ΠΑΣΟΚ το δρόμο του; Και να σκεφτεί κανείς ότι απομένουν ακόμη 16 μέρες ως τη νεκλογή νέου αρχηγού.
Όλα αυτά δεν θα είχαν συμβεί αν το βράδυ της 16ης Σεπτεμβρίου ο κ. Παπανδρέου είχε υποβάλλει την παραίτησή του μετά την ατιμωτική ήττα. Σήμερα το ΠΑΣΟΚ θα ήταν ένα ισχυρό κόμμα, με πολύ σοβαρές ελπίδες για το μέλλον. Τώρα μάλιστα που η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση παραπαίει με τις παλινωδίες, τις αρρυθμίες και τις ανταρσίες μερικών βουλευτών της που εκμεταλλεύονται την ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, το ΠΑΣΟΚ θα κέρδιζε τις εντυπώσεις μεταξύ του λαού και δεν θα τολμούσε ο κ. Καραμανλής να απειλεί με νέες εκλογές!
Το σημερινό ΠΑΣΟΚ έχει απωλέσει το όραμα προς την εξουσία και έχει χαρίσει στη Ν.Δ. ακόμη μια τετραετία τουλάχιστον και γιαυτό ο μόνος υπεύθυνος είναι ο Γ. Παπανδρέου και η άκρατη φιλοδοξία του. Το πιο σπουδαίο όμως απ' όλα είναι ότι αυτόν τον χρεωκοπημένο ηγέτη, το υποστηρίζει η πλειοψηφία των οπαδών του κόμματος και πολλών επωνύμων.
Αλλά τί να πει κανείς; "Μωραίνει Κύριος................."
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου